Bismillahirrahmanirrahim.

Bizleri Müslüman olarak yaratan, peygamber ve sahabe sevgisiyle donatan, Mevla Tealaya sonsuz hamd olsun. Âşıkların gözyaşları adedince, denizlerin damlaları adedinde, Salât ve selam Hz.Muhammed (s.a.v.) ‘e âline olsun.
 Allahumme salli ala Muhammed’in ve ala ali Muhammed
Değerli okurlarım! Öfke, kötü bir huydur. Aslı ateştir, yarasıda kalpte bulunur. Kaynağı şeytana dayanırKuranı kerimde “Beni ateşten onu Âdemi” ise topraktan yarattın “ dediği buruluyor ateşin yapısı rahat durmamak, Dalgalanmak, hareket etmektir.
Toprağın yapısı ise sakin ve rahat durmaktır öyleyse öfkeye kapılan kimse, Âdemden çok şeytanla ilgili olur. Onun için Hz Ömer (r.a) Resulullah (s.a.v.)’e “bana çok Kısa ve faydalı bir şey bildirin “dediğinde Allah resulü (s.a.v.) kızma cennete girersin buyurdu.
Birçok din büyüğü şu hususta fikir birline varmıştır öfke anında yumuşaklık göstermekten ve intikam anında sabredici olmaktan üstün hiçbir şey yoktur ne kadar sorduysa, peygamberimiz (s.a.v.) aynı şeyi buyurdu
Güzeller güzeli (s.a.v) ”sirke balı nasıl bozduysa öfke imanı öyle bozar”
İnsanoğlunun kızıp öfkelenmekten tamamen kurtulması mümkün değildir, ama kendisine hâkim olması mümkündür.
Öfke insanoğluna, onu silah edinip kendine zarar veren şeylerden korumak için verilmiştir.
Öfke kalbi tutuşturan ateş gibidir. Kalp tutuşunca dumanı beyne gider ve beyni etkileyip akıl ile düşüncenin kararmasına, doğruyu görmemesine sebep olur. Bu çok kötüdür. Bunun içindir ki büyükler öfke aklı giderir demişlerdir.
Öfkenin çok az olmasıda iyi değildir. Harama ve kâfirlere karşı sert olmak öfke ile olur. Allahu Teâlâ Efendimiz (s.a.v.) hitaben “Kâfir ve münafıklarla savaş, onlara sert davran” Başka bir ayeti kerimede Ashabı övüyor ve şöyle buyuruyor.
“Kâfirlere karşı gayet sert, kendi aralarında ise çok merhametlidirler” (Fetih Suresi, 29.)
Bütün bunlar öfkeyle olur. Öfke, ne aşırı derecede fazla nede yok denecek kadar az olacaktır. Orta kararda olup akıl ve dinin emrinde olmalıdır. Bazıları, nefsi terbiye etmekten gaye öfkeyi tamamen kalpten söküp atmak ve onu yok etmek olduğunu sanırlar bu yanlıştır öfke silahtır onsuz yaşanmaz insanın yaşadığı sürece, nasıl şehvetten tamamen arınması mümkün değildir.
Öfke ihtiyaçtan doğar. Bir insan ihtiyaç duyduğu bir şeyi başkasına kaptırırsa kızar.
Güzeller güzeli (s.a.v.) buyuruyor ki, “Bende insanım insanlar gibi kızarım. Eğer kızgınlık halinde birine lanet eder sert söz söyler veya döversen, Allahım! Bu yaptıklarımı onun için rahmet vesilesi yap.
Abdullah b.Amir diyor ki, Efendimiz (s.a.v.) sordum “Ya Rasülellah öfke ile söylediğimiz sözleride yazalım mı? Kâinat’ın efendisi buyurdu ki. Yaz. Senin insanlara peygamber olarak gönderen Allaha yemin ederim ki. Öfkeliyken de dilimden doğrudan başka bir şey çıkmaz.
Efendimiz (s.a.v.) ben kızmam demiyor kızgınlık beni doğrudan ayırmıyor buyurdu.
Bir gün Hz Aişe (r.anha.) kızdı peygamberimiz (s.a.v.) “Ey Aişe şeytanın geldi buyurdu.Hz. Aişe senin şeytanın yok mudur” diye sordu Allah Rasülü (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Var.fakat Yüce Allahın yardımıyla onu esir edip emrimin altına aldım bana iyilikten başka bir şey söylemez ben kızmam demedi.”
Allahu Teâlâ yanında kulun yuttuğu şeylerden öfkeden daha çok sevileni yoktur. Hz. Ömer.(r.a.)
Öfkesini yutanın kalbini imanla doldurur (fudail bin iyaz)
Kuvvetlilik, güreşte herkesi yenen kişi değildir. Asıl kuvvetli, hiddet anında nefsine hâkim olandır. (Hadis şerif.)
Kuvvetliniz hiddet anında nefsine hâkim olanınız ve en yumuşağınızda kudreti yeterken affedeninizdir (Hadisi şerif.)
*Kişinin öfkesini yenmesi, özür dilemek zilletine düşmekten daha iyidir. İbnü’l Makanna (r.a.)
*Öfke ateşi önce sahibini yakar sonra kıvılcımı düşmana ya varır yâda varmaz (Sadi Şirazi)
*Öfkenin öncesi, delilik, sonu pişmanlıktır. (Lokman Hekim.)
*Cahilin öfkesi sözünde, akıllınıki de fi ilindedir.(Hükemadan)
*Yenilmesi gereken ilk düşmanlar, öfke ile umutsuzluktur.
*Gücünün yetmediğine kızmak, acizlik, gücünün yettiğine kızmak da alçaklıktır.
*Öfkeliyken konuş, göreceksin ki pişman olacağın en güzel konuşmayı yapacaksın. .
*Kızgınlık, İnsanın lambasını söndüren bir rüzgârdır.
*İnsanın taşıyacağı en ağır yük, kindir. .
*Bir anlık öfke her şeyi yok eder.. .
Öfkeyi meydana getiren sebepler.
*Kibirdir. Kibirli olan kimse küçük bir sözle veya kendisine karşı yapılan az bir saygısızlık karşısında öfkelenir. Kibir alçak gönüllülükle yok edilmelidir.
*Kendini anlayışbilgi ve hareketlerde başkasından üstün görmektir.
*Şakadır. Şaka birçok durumlarda insanı kızdırır şaka yapmak arzusu keyfine uymaktan ve dünya sevgisinden ileri gelir. Çok gülmek, dalga geçmekte kızmaya sebep olur.
*Başkasını kınamak veya ayıplamaktır. Bunlar her iki tarafında kızmasına sebep olan şeylerdir ilacıda hiç kimsenin kusursuz ve ayıpsız olmağını düşünmektir o halde kendiside kusurludur öyleyken başkasını nasıl ayıklayabilir.
*Mal ve makam tutkusudur. İnsanda iki kötü huy meydana gelir birisi bir kuruş malı ziyan olduğunda kızgınlığa sevk eden cimriliktir.
Diyeride bir lokma kaçırdığında bile öfkeye sevk eden aç gözlülüktür.
köpeklerin, cahillerin, ahmakların ve kötü huyluların âdeti olan öfkeye mertlik, Erkeklik; Peygamberlerin velilerin iyi iş yapanların ahlakı olan yumuşaklık ve hoşgörüye de hamiyetsizlik ve gayretsizlik adının verirler.
Kişinin kendi öfkesine hâkim olması kadar büyük mertlik ve kahramanlık yoktur.
Öfkeye hâkim olmak peygamber ve velilerin, öfke ise cahil insan ve yırtıcı hayvanların sıfatıdır.Rabbime emanet olunuz.
“Hem deme bende herkes gibiyim. Çünkü herkes sana kabir kapısına kadar arkadaşlık eder”
Allahumme salli ala Muhammed’in ve ala ali Muhammed