Doğumla birlikte hatta doğum öncesi süreçte çocuklar birçok engel ile karşı karşıya gelerek gelişmektedir. Aslında Bu engeller çocuğun gelişimi için son derece işlevseldir. Önemli olan çocuğun yaşadığı engeli aşabilecek içsel ve dışsal kaynaklara sahip olmasıdır. Çocuk karşılaştığı engeli aşabilecek içsel ve dışsal desteğe sahip olduğunda engel çocuğun doğru gelişimsel bir deneyim yaşadığı her engel onun için bir travmadır. Çocuğun yaşadığı ve birçok yetişkinin sorun diye algılamadığı durumlar çocuğun iç dünyasında gittikçe büyüyen bir kar topuna benzetilebilir. Çocuk kendi iç dünyasında yaşadığı ve sahip olduğu zihinsel yeterlilik çerçevesinde anlam yüklediği bu durumlarla başa çıkabilmek için farklı yöntemlere başvurabilir. Örneğin annesinden ve babasından bir şekliyle korkmuş ve bu duyguyu uygun bir şekilde dışa vuramamış çocuklar aşırı öfkeli ve hatta saldırgan olabilirler. Sürekli korku altında olan çocuklar, fren sistemi zayıflatılmış fakat daha güçlü bir motor takılmış arabaya benzetilebilir. Çocukların yaşadığı ve bir anlam veremediği durumların gelişimsel süreci ve ilerde sahip olabileceği benlik ve kişilik yapısını olumsuz etkilememesini engellemenin en işlevsel yönü çocuğun duygularını güvenilir, öngörülebilir ve tutarlı bir ortamda paylaşabilmesidir.
Koç, Çolak ve Düşünceli (2012). Travma yaşamış olan 12 çocuğun yaşadığı travmaları ve yetişkinlerin çocuklara bu travmaları nasıl anlattıklarını incelenmiş ve şu sonuçlara ulaşılmıştır bekleniyor
1- Travmanın çocuklarda saklanma daha sonra söylenme eğiliminin ağırlıklı olduğu bulunmuştur.
2- Çocukların travma ile ilgili sorularına “anı kurtarmaya” yönelik tarzda cevaplar verilmektedir.
3- Çocukların travma nın varlığı gerçekten fark ettiği an ilk olarak korumasız kaldığını ve korumasızlığın verdiği baskıyla başa çıkmak için travmayı inkar etmeye devam ettiği görülmüştür.
4- Çocukların yaşadıkları travmaya eşlik eden duydular özlem, üzüntü, hayal kırıklığı korku ve yalnızlık olduğu bulunmuştur.
5- Çocuklar travma sonrasında, içine kapanma, saldırganlık, uykusuzluk, okula devamsızlık çekingenlik ve bağımlılık davranışları gösterdiklerini belirtmişlerdir.
Bu açıklamaların ışığında gelişimsel süreçte her çocuk mutlaka bir şekilde üstesinden gelemeyeceği bir çok durumla karşı karşıya gelebilir. Bu durumlarla baş etme yetenekleri henüz tam gelişmeyen çocukların yaşadıkları bu durumlara ilişkin düşünce duygu ve davranışlarını belirtleme ve yeni düşünce, duygu ve davranışlar kazandırmak amacıyla “Psikolojik Oryantasyonlu Rekreatif Etkinliklerle Travma Sonrası Belirtilere Sahip Çocuklara” yardım etmek amaçlanmıştır.
Proje Hendek İlçemize bağlı yerleşim birimlerinde yaşayan ve travma yaşamış çocuklara Psikolojik oryantasyonlu rekreatif etkinlikler ile gelişimsel süreçte kazanamadıkları sosyal becerilerini kazandırmayı amaçlamaktadır. Proje Sakarya Üniversitesi ve Hendek Kaymakamlığının iş birliği ile yürütülmektedir.
Projenin sonucunda;
a- Travma yaşayan ve kendini çaresiz ve kimsesiz olduklarını düşünen çocuklara oysal destek olmak
b- Yaşanılan travmaya karşı hissedilen duyduların uygun bir şekilde dışa vurumunun sağlanması
c- Travma sonrası travma ile başa çıkma için seçilen ve bu yüzden de travma belirtilerinin devamına neden yöntemin yerine uygun bir baş etme yöntemi belirlemek
d- Travma ve sonrası yaşanan belirtilerin çocukların gelişimine olan olumsuz etkilerine ilişkin bir farkındalık kazandırma ve
e- Travma sonrası yaşanan belirtileri ortadan kaldırmak amaçlandığı öğrenildi
