Boşuna “bizim turgut” demiyorlar…

Yaklaşık  300 gündür Belediye başkanlığın da bulunan Turgut Babaoğluyla daveti üzerine bir araya geldim.

Makaminda hoş sohbetimiz oldu, fakat şu bir gerçek ki yanına giderken kafamda kocaman bir soru  işareti vardi aslinda Turgut Başkanı geçmişten tanışıklığımız da vardı. 

Belediye binasına girdiğimde nedense ürkek tavşan gibiydim. Merdivenleri adımlarken heyecan tavan yapmıştı. Hele makamı nın bulunduğu odaya adım attığımda şekerim tavan yapmıştı.

Birden  kapı açıldı ve başkan kapıda göründü.

“Bülent kardeşim gelsene”diye

Güzel bir ses tonuyla içeriye davet edildim

O meşhur sarılmasıyla karşıladı...

Tabi ben şok oldum.... 

Çünkü böyle içten ve samimi duygularla karşılayan belediye başkanı olmamıştı.

Kendimden bahsediyorum, tabi samimiyetine güvenerek, dertleşmeye basladık

O anlattı, ben anlattım….

Mahallemizin ve Hendeğin sıkıntılarından bahsettik. Yapmak istedigi projelerden konuştuk. Yani muhabbet makamda değil sanki evimde oturup, iki arkadaş muhabbet ediyor havasında geçti.

Vakit ayrılık vaktiydi, şakalaştık , güldük , eğlendik , nasıl karşıladı ise, kelimelere sığdıramayacak içtenlik ve samimiyetle yolcu etti.

Şimdi anlıyorum ki insanlar Turgut Babaoğlu’na boşuna “bizim turgut” demiyorlar..